Mahlede giden varmıydı bilmiyom, nasıl olduğunu da hatırlamıyom, beni Sorgun Lisesi’nin giriş gatında bir sınıfdaki anaohuluna yazdırdılar. Heral yeni açıldığından abilerimden giden olmamışdı. Velhasıl niye gonderildim hiç bilmiyom. Belki boyum biraz gısa olduğundan (Gısalığımdan dolayı da Irasul emmim bana “Godek Nuri” derdi. Allah rahmet eylesin, bizim arsa gomşumuzdu Nuri emmi.) beni guccük diye anaohuluna yazdırdılar.
Aşşa yoharı bir ay gadari gittim ohula. Çoh fazla birşey hatırlamıyom ohulla ilgili. Zati çoh fazla da surmedi anaohulu maceram. Sadece ahlımda galan yamalıhlı bir pantul ve soğuhguyu bir ayaggabıynan ohula gittiğimdi. “Niye sadece bu ahlında galdı?” diye sorarsanız, yamalıhlı pantulum ve soğuhguyu ayahgabım beni biraz utandırmışdı da ondan.
Neyse aynı gun eyi hatırlıyom, ırahmetlik Sülüman dayım elimden dutup beni Yeşilyurt İlkohuluna goturup yazdırmışdı. Gendi de zaten ohulun hademesi olduğundan babam beni dayımla gondermişdi. Beni İsa Kılıçarslan oğretmenin sınıfına verdiler. Bıldır Sorgun’a gittiğimde ziyaret ettim gendisini.
Ohul, eve yahlaşıh beşyüz metre uzahlıkda ana cadddenin kenarında iki gatlı bir binaydı. Binanın girişinde sağ tarafda ırahmetlik Sülüman dayımın hademe odası, hemen yanında da yüznumaralar vardı. Sonra içinde insan kemiklerinin bulunduğu camekanlı bir dolap vardı. Ohulun bir mezarlığın üsdüne yapıldığı, dolapdaki kemiklerin de burdan çıhtığı soylenirdi.
Dolabın bitişinde aşşa gata inen ve yoharı gata çıhan bir merdüvan vardı. İpiy zaman aşşaya inmeye çoh gorhtum ölüler var diyin. Komürlük olarah gullanılan bu yere ilk indiğimde, oğrencilerin pecelerden içeri düşürüp gorhudan alamadıhlarını düşündüğüm bir iki dene plastik top da gormüşdüm.
Dolabın tam garşısında birinci gatın girişi vardı. Sol tarafda sıraynan ogretmenler odası ve üç dort dene sınıf, sağ tarafda da ohulun havlusuna bahan pencereler vardı. Bizim sınıfda bu gatın sonundaki sınıfdı. Pilan olarah yoharı gatta aşşanın aynısıydı. İlk oda müdür odası ve devamında sınıflardan oluşmahdaydı. Ohulun dört biyanı baya büyük bir havluynan çevriliydi. Bitişiğinde de Yenimahalle İlkohulu vardı. İşte benim Yeşilyurt’um böyleydi.
Selman ALPAYDIN
SORGUN DÜŞÜNCE KULÜBÜ
