Ebeveynler çocuklarını anlamakta çoğu zaman sorun yaşarlar. Çocukların da anne babalarını anlayabildiklerini söyleyemeyiz. Bu durum sadece ebeveynlerle çocukları arasında değil, aralarında kuşak farkı olan herkes için geçerlidir. Hatta kuşak farkından başka aralarında kültür, çevre, eğitim, düşünce yapısı ve daha birçok açıdan farklılıklar bulunan insanlar da birbirlerini anlamakta ve sağlıklı bir iletişim kurmakta çoğunlukla sıkıntı yaşarlar. Bu durumun en bilinen örneği ise kadınlarla erkekler arasındaki anlama, anlaşılma konusudur. Erkekler kadınları, kadınlar da erkekleri asla anlayamazlar.
Bu tür durumlar çoğu zaman bir sorun olarak değerlendirilir. Bir taraf diğer tarafı kendisini anlamadığı için suçlar, eleştirir, ayıplar… Ve çoğu zaman bu durum taraflar arasında sorunlara, hatta kavgalara yol açar.
Oysa cinsiyet, yaş, kültür, yetişme tarzı-dönemi ve daha birçok açıdan farklı olan insanların birbirlerinden farklı olmaları, farklı düşünmeleri, meselelere farklı yaklaşmaları oldukça doğal ve sağlıklı bir durumdur. Aksi, anormal olurdu zaten.
Burada sorun çıkaran farklılıklar değil, insanların bencillikleridir. Herkes aslında kendi düşüncesini, davranışlarını, yani kendine ait olanı doğru kabul ediyor ve diğerlerinin de öyle olmasını bekliyor.
Aralarında 20-30 yıl fark olan anne/baba ile çocuğun aynı olması, aynı şekilde davranması mümkün mü? Doğal olarak farklı olanın, aynı olmasını beklemek nafile bir uğraş değil mi?
Farklılıklar zenginliktir. Yapılması gereken bencilliği bırakıp, farklılıkların doğal olduğu gerçeğini kabul ederek, sürekli eleştiri yerine farklılıkların yarattığı zenginliğe ulaşmaya çalışmaktır.
Farklı olana saygı göstermek bir zorunluluktur. Çocuklarımız bizden farklıdır. Anne babalarımız da bizden farklı düşünmekte ve davranmaktadır. Onların anne babaları da onlardan farklıydı. Bizim çocuklarımızın çocukları da anne-babalarından farklı düşünüp, farklı davranacaklar.
Öyleyse, çocuklarımızı eleştirmek yerine doğru olan için teşvik etmeli, tecrübelerimizi onlara aktarmalıyız.
Sağlıklı bir iletişim için bencilliği terk etmek, farklı olanı bir zenginlik olarak görmek, farklı olana, genel kabul gören değerlere aykırı olmamak şartıyla farklı davranana saygı duymak zorundayız. Aksi, verimsizlik ve huzursuzluk doğurur. Bundan da bir hayır çıkmaz.
Hatip SORGUN
SORGUN DÜŞÜNCE KULÜBÜ
