Mektup; askerin, Alamanya’nın, uzağın, hasretin, özlemin adıdır. Yazanın dertli, zarfının kıymetli, içeriğinin ise gurbetle özdeş olduğu bir iletişim aracıdır.
Ne yazdığından öte, ne okunduğu ve nasıl okunduğu önemli idi mektubun. Hazirunun gözü önünde olmayan birinin uzaklardan gelen sesi idi mektup.
Uzakları yakın eyler, gurbeti sılaya, özlemi kavuşmaya çevirir mektup. Gözü yaşlı anaların yüreğine bir avuç su serper. Bağrı yanık babaların gözünde yaş olur. Bir defa okumak yetmez. Ama her okuma da ayrı bir duygu ve tat verir. Ayrı dünyaları yaşatır insanlara…
Günlerce anaların koynunda, yıllarca sevgilinin sandığında saklanır. Gurbetteki kişilerin sesiyle hane halkının nefesini buluşturur. Biraz geç kalsa ya da gelmeyecek olsa güvercinlerin kanadında, postacının sesinde beklenir mektup.
Küçükken askerdeki abimden, Almanya’daki ablamdan mektuplar gelirdi. Gür sesli ve okuma yazması iyi olan biri mektubu okur, ailecek dinlerdik. Gelen mektup o kadar önemliydi ki tüm aile bireyleri toplanır, mektup okunurken ses çıkarılmaz idi. Ancak hasretin ve gurbetin acımasız soğuk yüzü herkesin gözünden okunurdu.
Selamla başlayan mektuplarda, havaların durumundan, bir yaramazlık olmadığından, herkesin çok özlenildiğinden bahsedilirdi. Mektubun bazen köşesinin bir kısmı yakılır, sonuna da bazen el çizilirdi. Kenarın yanmasına bir anlam yüklerdim o zamanlar. Hasretin, özlemin, gurbetin, yürek yangınının belirtisi idi. Ama eli neden çizerlerdi anlamazdım.
Postacılar vardı. Mektubu getiren, sahibine teslim eden. Mektubu alanlar vardı sevinçle… İçinde ne yazıldığından habersiz. Olsun mektup geldiyse en azından hayatta idi gönderen. Sesi çıkmasa da yazısı ulaşmıştı gurbetteki yakınlarına.
İletişim araçlarındaki hızlı dönüşüm mektubun da yerini elektronik postaya bırakmasına neden oldu. Cep telefonları vesair birçok iletişim araçlarının hızlı gelişimine daha fazla dayanamadı mektup. Misyonunu tamamladı. Hatta emekli oldu.
Mektup, günümüzde önemini yitirse de değerli bir iletişim aracı idi. Telefon, telgraf, faks, e-mail ve sosyal ağlar gibi iletişim araçları ne kadar sık kullanılırsa kullanılsın, mektubun insanların hayatında ayrı ve özel bir yeri vardır.
Elektronik mektuplar başta olmak üzere bir çok iletişim aracı duygudan uzak ve daha çok iş amaçlı kullanılmaya başlandı. İçlerinde ne hasreti barındırıyorlar, ne özlemi…
İletişim araçları değişse de, özlemin, hasretin, ekmek parasının, gurbetin adı değişmiyor. Sadece, kağıt ve tükenmez kalemin yerini her an ulaşılabilen telefonları aldı. Onların da işlevi, nasılsın, iyi misinden öteye geçmiyor. Kısaca modern iletişim araçları mektup gibi duyguları harekete geçirmiyor.
Fatih ŞAHBAZ
SORGUN DÜŞÜNCE KULÜBÜ
