Yüz bin kere maşallah!
Bir hakkı teslim benimkisi… Sadakate, istikrara, samimiyete, hoşgörüye ve bir ideale ağır ağır yürüyenler için… Her ay mütemadiyen bir araya gelen üç beş gönül adamının yüzüncü kez bir araya gelmesine meftunum.
Aynı şeyi gördüğümüz ama farklı anladığımız, dostluğun ortak ölçüsü saatler yüzüncü kez gösterdi kıt görüneni.
Kahramanlar meydanlarda, manşetlerde, makamlarda dursun. Yiğitler namsız yürüsün en kesif cephede. Görünenden ötesi olsun. Dile düşmeden yürü. Zaman içindekilerini yaşayanlara emanet eder. Sen emaneti bilensin, vereceğin menzildir muradın.
Vakit vuku bulduğunda saat ve insan zamanın yükünü omuzlar. Zaman akar, insan akar, su akar, hayat değişir, koşullar değişir ama saate söz vermiş gönüller değişmez. Her ay bir araya gelir, içselleşmiş kardeşlik için… Emirsiz görev üstlenmiş, tarifsiz yüke hamal olmuş yiğitler…
İğneyle kuyu kazar, saatlerde buluşur nazar. Derin mesele sayar, ezelden ebede giden zamanda hatırı çiğnenmişleri… Ömrünün derdi saymıştır. Prangalar eskitse de alın yazısı her ay mısralarda saklar sevdasını…
Cevapsız sorular üst üste bindiğinde hasretin korkusu siner yüreğine. Çözümsüz değildir mesele el atıp omuz verince yüke. El birliği, gönül birliği ile döşenmiş kaldırımlar yol olur uzak mesafelere…
Rekabet, beklentiler, ihtiyaçlar, iklimler değişir. Saat hep aynı yerde durur. Siz ona anlam yüklemediğinizde o size sadece an-ı söyler. Zamanın ruhunu anladığınızda can bulur, hayat olur. Ve o sizi gösterir. Gelişip, ilkelerinizle büyüdüğünüzü, doğru kararlar alıp hedeflerinize emin adımlarla yürüdüğünüzü, şehadet eder el birliğiyle yücelttiğiniz ideallerinize… Müttefiktir ittifakla güç bulanlara. İnsan temelli faydanın adı olur, ideallerin resmi, yarına yolculuğun başlangıcı olur.
Artık insan eli değdi zamana. Uzağı gösterir zayıflar için ulaşılmaz, korkaklar için bilinmez, cesurlar için fırsat olur.
Dostlarla gönül ittifakımız var. Sözümüz var zamana. Durmadan yürüyecek. En küçük hücreden en büyük parçaya hep birlikte koşacak yarınlara…
Kavlimiz var kardeşlik hukukunu korumaya, kavlimiz var yaktığımız ateşi söndürmemeye, kavlimiz var ata yurdunu unutmamaya, kavlimiz var iz açmaya önden gitmeye!
Kavlimiz var sevdadan gayrısına boyun bükmemeye! Kavlimiz var öz güveni, ileri düşünceyi, entelektüel sermayeyi vakfetmeye!
Duygu ve düşüncelerin resmini çizeriz her ay. Fırça benden tuval senden, boyalar her birimizden, hayal hepimizden bir asra namzet sayıya ulaşmış Sorgun Düşünce Kulübünde…
Cemre gönle düştüğünden beri 100 ay geçti. Kim bilir kaç yüz daha geçecek. Umutsuz olmayasın toprak ve sudur sıradaki. Bilesin ki bahar haber salmıştır bozkıra….
Üzerine gayretin derdi, hasretin kokusu sinmiş, feraset süzgecinden damıttığı tohumları taşıyan ulak! Durmaksızın atını sür menzile! Kurşundan yük binse de köpükten gövdesine, aldırma! Çek üzengileri mutlu bir haber bekler mazlum, sen vardığında maksuda…
Aydın BARAN
SORGUN DÜŞÜNCE KULÜBÜ
