Teknoloji, bilimi kullanarak hayatı kolaylaştırmak için yapılan her şeydir. Mesela çok kısa sürede istediğimiz yere gidebilmek, hastalığa erken teşhis koyabilmek, hastayı hızlı tedavi edebilmek, insanlara iletmek istediğimiz bilgiyi hızlı şekilde iletmek veya dünyanın diğer ucundaki bilgiye hızlı bir şekilde ulaşabilmektir.
Teknoloji, inovasyonla hızlı bir şekilde gelişmektedir. Yani elimizdeki ürünü veya bilgiyi, yeni, daha üstün özellikler katarak yeniden insanlığın hizmetine sunmaktır. Var olan bir ürünü veya hizmeti daha güzel daha kullanışlı daha verimli daha çok insanın işine yarayacak hale getirmektir.
Teknoloji bağımlılığına, harcadığımız zaman veya ihtiyaç açısından bakmak gerekir. Ortada önemli bir zaman kavramı var. Bir insanın bir konuda harcadığı zaman ne kadar? İhtiyacı dışında harcadığı zamandan bahsediyoruz. Yani keyif için harcanan zaman. İş dışında keyif için zaman harcıyorsa teknolojik bağımlılık var demektir. Bir bankada çalışan insan zamanının büyük kısmını, bir devlet dairesindeki çalışan memur zamanının büyük kısmını bilgisayar ekranının başında geçiriyor. Bu işi gereği geçirdiği zamandır. Buna bağımlılık demiyoruz. Bir anne veya babanın ekran başında geçirdiği süre çocuklarıyla zaman geçirmesini etkiliyor mu? Bir öğrencinin ekran başında geçirdiği süre ders çalışmasını etkiliyor mu? Eğer etkiliyorsa biz buna bağımlılık diyoruz. Bu konuda yapılan araştırmalara baktığımızda, erkeklerin oyun için, kadınların sosyal medya için ekran başında daha fazla zaman geçirdikleri dikkat çekmektedir. Yapılan araştırmalara göre bir yılda sosyal medyaya ayırdığımız zamanla bir enstrüman öğrenebiliyoruz.
Buna bir de mahremiyet açısından bakmak gerekir. Eskiden aile içerisinde, bireyler bir araya geldiğinde açılan aile albümleri mahremiyetini yitirdi. Sosyal medya sayesinde herkese açıldı. Herkes her şeyi görür hale geldi.
Asosyal bir nesil yetiştirilmektedir. Teknolojiye gereğinden fazla vakit ayırıyoruz. Yediden yetmişine kadar insanlar ilgi duyduğu alanlarda teknolojiyi aşırı derecede kullanmaktan kaynaklanan sorunlara maruz kalmaktadır. Bu sosyal hayatımızı ve insanlarla olan iletişimimizi olumsuz etkiliyor. Yaşam kalitesini düşürüyor. İnsanlar teknolojinin avantajlarını, kendi yaşamlarını kolaylaştıran taraflarını öne çıkarıp, teknoloji içerisinde boğulduklarını göremiyor. Aslında teknolojik ürünlere, çocukları biz yetişkinler alıştırıyoruz. “Yeter ki sussun, ağlamasın, yemeğini yesin, kolaylıkla uykuya dalıversin” diye daha küçük yaşlarda çocukların ellerine tablet ve akıllı telefon veriyoruz. Misafirliğe gittiğimizde ilk sorduğumuz soru, “Sizin wi- fi şifreniz neydi? oluyor. Anne ve baba önce kendinden başlayarak, teknoloji ürünleriyle arasına mesafe koymasını bilmeli ve gereği kadar kullanmalıdır.
Teknolojik ürünleri hayatımızdan tamamen çıkarmamız elbette mümkün değildir. Bütün dünya teknolojiye yatırım yaparken, devletler buna tam destek veriyorken bizim bu yarıştan geri kalmamız düşünülemez. Bilgisayarda işimiz gereği meşgul olma, yazı yazma-okuma, internete bağlanma, e mail atma, sms atma, eşzamanlı yazışarak sohbet etme, telefon ile konuşma, telefon ve bilgisayarda oyun oynama, film izleme, müzik dinleme, Facebook, Twitter, Instagram gibi ortamlarda gezinme günlük hayatımızın bir parçası oldu. İnsanoğlu bu ürünler olmadan hayatını devam ettiremez hale geldi. Telefonun sarjı bitince kriz geçirmekteyiz. İki saat elektrik veya internet kesilince işlerimizin yürümeyeceğine, işlerimizin aksayacağına inanmaktayız. Hâlbuki A.B.D nin Pensilvanya eyaletinde yaşayan Amişler, çağın getirdiği teknolojik yenilikleri reddediyor. Amişler elektrik, telefon, otomobilin olmadığı bir yaşam tarzını tercih ediyorlar. Yolculuklarında bisiklet ve at arabası kullanıyorlar. Bulaşık ve çamaşırlarını makine olmadan yıkıyorlar. Akşamları karanlıkta mum ışığıyla evlerini aydınlatıyorlar. Her şeye rağmen hastalandıklarında doğal yöntemlerle tedavi oluyorlar. Eğer hastalık ciddi ise teknolojisi yüksek hastaneye kaldırıyorlar. Yaşadıkları yerde çok acil durumlarda kullanmak üzere bir telefonları var. Yani teknolojiyi ihtiyaç duyduklarında sınırlı kullanıyorlar ve bağımlı değiller. Teknoloji kullanılmadan da hayatın nasıl devam ettirileceğini, bütün dünyaya göstermektedirler.
Bir teknoloji şirketinin başındaki isim Tim Cook İngiltere’deki bir okulda yaptığı söyleşide: “Bir çocuğum yok, fakat bir yeğenim var. Ona bazı sınırlamalar koydum. Benim de izin vermeyeceğim şeyler var. Sosyal medyada bunlardan biri. Ben teknolojinin tamamını kullandığımız sürece başarıya ulaşabileceğimizi düşünenlerden biri değilim. Teknoloji bazı alanlarda sınırlandırılmalı. Örnek olarak da Edebiyat Dersini verebilirim” der.
Teknolojinin yararlı yanlarının bulunduğu malumdur. Ama birçok insan ilim ve araştırma için değil, eğlence ve oyunlar için kullanmaktadır. Elbette insan eğlenmek için de kullanabilir ama zamanı israf etmeden dış dünya ile irtibatı kesmeden eğlenmelidir veya oyun oynamalıdır. Geleceğe faydalı bireyler istiyorsak boş hayaller peşinde koşan ve hiçbir hedefi olmayan bir gençlik yerine, geleceğini güzelleştirmek isteyen ve bunun için çabalayan bir gençlik yetiştirmeliyiz. İnsanı hayatı boyunca mutlu yapan etkenin, iyi ve samimi sosyal ilişkiler olduğunu unutmamak gerekir. Hem kendine hem de çevresine yararlı gençlik yetiştirmek temennisi ile…
Nuri KAYA
SORGUN DÜŞÜNCE KULÜBÜ
